Dr Radhakrishnan i jemu podobni ateiści są demonicznej natury.

Główną instrukcją Bhagavad-gity jest przyjąć kompletne schronienie u Pana Kryszny. Jednak, ta główna konkluzja, która pochodzi z lotosowych ust Pana Kryszny zostaje unieważniona przez Dr. Radhakrishnana, kiedy pisze on, że należy podporządkować się nie osobie Kryszny, ale „Nienarodzonemu, Bez Początku, Wiecznemu – który przemawia przez Krysznę”. Użycie Gity jedynie w celu ostentacyjnego pochwalenia się własną erudycją i głupie zinterpretowanie tekstu w taki sposób aby czytelnik wysnuł wniosek, że mówca Bhagavad-gity, Pan Kryszna, jest zwykłym śmiertelnikiem, jest zwykłym przejawem próżności. To użycie wiedzy wedyjskiej w celu oświadczenia że Bóg nie istnieje, jest wyraźnym przykładem służenia Krysznie w sposób nieprzychylny. Jak Pan Kryszna opisuje uczonych takich jak Dr. Radhakrishnan, którzy mają ateistyczne zrozumienie Wed? W Bhagavad-gicie (7.15) znajdujemy następujące stwierdzenie:

na mam duskrtino mudhah
prapadyante naradhamah
mayayapahrta-jnana
asuram bhavam asritah

„Ci dranie, którzy są największymi głupcami, najniższymi spośród rodzaju ludzkiego, ci, których wiedza została skradziona przez iluzję i niegodziwcy o ateistycznej naturze demonów, nigdy Mi się nie podporządkowują.” Wrogowie Pana, tacy jak Kamsa i Jarasandha, zawsze medytowali o Krysznie, ale w sposób nieprzychylny. Podobni tym demonom są ateistyczni naukowcy, którzy zawsze rzucają wyzwanie i błędnie przedstawiają prawdziwe nauki Bhagavad-gity. Mimo, że myślą oni o Panu, ale czynią to z wrogością ponieważ ich inteligencja została okryta mayą. Również Kamsa i Jarasandha byli wielkimi uczonymi, ale ponieważ mieli wrogą obsesję na punkcie Kryszny, byli demonami.

>>> Ref. VedaBase => RTW 4.2: Transcendental Devotional Service 
Reveals the Real Form of the Lord.